Straat- en zwerfkinderen komen vooral voor onder grote groepen mensen die in armoede leven. Exacte aantallen ontbreken door gebrek aan registraties, maar geschat wordt dat het momenteel tussen de 100 en 150 miljoen kinderen betreft. Door de steeds slechtere verdeling van welvaart in de wereld is het de verwachting dat dit aantal flink zal oplopen als er te weinig gebeurt. Het is dus belangrijk om nú in actie te komen!
In Colombia werken wij met verschillende hulpverleners en maatschappelijk werkers. Zij zetten zich in om de kinderen in ons Corjuconihuis te begeleiden en ondersteunen richting een zelfstandige toekomst. Daarnaast gaan onze vrijwilligers de straat op om contact te leggen met straat- en zwerfkinderen die onze hulp goed kunnen gebruiken.
Er zijn verschillende definities van een straatkind. Zo zijn er kinderen die geld verdienen op straat door te bedelen of iets te verkopen. Soms komen deze kinderen wel thuis bij hun familie, in andere gevallen zijn de kinderen 24/7 op straat en is er geen of nauwelijks contact met familie. Er zijn ook straatkinderen die met hun familie op straat leven. Juconi zet zich in voor al deze kinderen, om ze een veilig onderkomen en een toekomstperspectief te bieden.
Een straatkind word je natuurlijk niet zomaar. Vaak gaat er een lange geschiedenis aan vooraf, en zijn er gegronde redenen waarom ouders denken dat dit hun kind en gezin meer toekomst biedt dan naar school gaan.
De lastige economische situaties en gebrek aan sociale vangnetten in deze landen vraagt een creatieve aanpak om geld te verdienen voor veel mensen. Vaak gaan kinderen al vanaf jonge leeftijd samen met hun ouders dagelijks de straat op om geïntroduceerd te worden in het uitvoeren van zogenaamde ‘straat baantjes’. Al vrij snel is het voor hen tijd om hun eigen baantje te nemen en zonder hun ouders op pad te gaan. Vanaf dat moment zijn ze verantwoordelijk voor het binnenbrengen van geld in het gezin. De vaak negatieve houding van hun ouders tegenover scholing, vindt dan ook hierin zijn oorsprong; wanneer de kinderen naar school gaan komt er immers geen geld binnen via hen.
Door steeds meer tijd op straat door te brengen worden de kinderen steeds onafhankelijker en besteden ze steeds minder tijd met hun leeftijdsgenootjes, ouders en familie, met als gevolg dat ze steeds meer vervreemd van ze raken. Uiteindelijk belanden sommige kinderen zelfs helemaal op straat.
Volgens het Colombiaans Instituut voor Gezinswelzijn (ICBF) zijn er rond de 40 miljoen Colombiaanse kinderen die gedeeltelijk of helemaal op straat leven. Sommige kinderen kiezen zelf voor het straatleven omdat dat het betere alternatief voor ze is; in sommige families hebben kinderen namelijk te maken met mishandeling of verwaarlozing. Vaak gaan deze kinderen niet naar school omdat ze geld moeten verdienen van hun ouders. Ook speelt mee dat ze zich op school vaak niet gewaardeerd en gerespecteerd voelen.
Veel op straat zwervende kinderen lopen het risico om in aanraking te komen met (seksueel) geweld, uitbuiting, criminaliteit en drugs Dit alles heeft negatieve gevolgen voor niet alleen de ontwikkeling van de kinderen, het gebrek aan scholing, hun fysieke gezondheid en het ontbreken van normen en waarden, maar ook voor hun mentale en emotionele gezondheid.
Toch is deze achterstand in de ontwikkeling van de kinderen zeker niet onoverkoombaar. Eerder onderzoek in Bogota, Colombia, toonde aan dat juist deze kinderen juist hun creativiteit erg ontwikkeld hadden door het straatleven. Juconi springt hier in om de kinderen een veilige omgeving en scholing te bieden om zo hun talenten verder te ontwikkelen en ze te begeleiden in het krijgen van een baan en toekomst.
Het tehuis dat Juconi in Colombia heeft opgezet is gericht op kinderen die wel bij familie wonen, maar overdag op straat zwerven doordat de ouders vaak niet genoeg geld verdienen om het gezin te onderhouden en om de kinderen naar school te sturen. De kinderen worden dan in plaats van naar school de straat op gestuurd om extra inkomsten te genereren voor het gezin. In dit tehuis hebben de kinderen een plek waar ze veilig zijn, waar ze gewaardeerd worden en waar ze zich kunnen ontwikkelen. Ook krijgen zij voedzame maaltijden, huiswerkbegeleiding en worden ze sociale vaardigheden aangeleerd met behulp van sport, spel, muziek en dans.Door dit tehuis zwerven kinderen niet meer op straat, en kan de vicieuze cirkel van armoede en gebrek aan educatie die van generatie op generatie wordt doorgegeven, doorbroken worden.
